Bir aletle bir insanın duygusal birliktelğine dair kısa öykü
YOL ARKADAŞIM
ROLAND / CPM-120II/ POWERED MIXER
Emektar dostum ve yol arkadaşımdı/Mehmet Akif in Küfesi gibi/
Son zamanlarda Stereosu çalışmıyordu. Tamire götürdüm.
Adam baktı; Yok ki abi bunların parçası dedi. Bunlar tedavülden kalkalı epey oldu.
Canım sıkıldı, tam gidecekken; Ama şimdi gelmişsin hazır buraya kadar, seni boş çevirmeyelim diye ekledi.
Günlerden cumartesi, gelen giden imamın müezzinin müzisyenin haddi hesabı yok.
Ortam ilgimi çekti takıldım. Arkadaş bir yandan gelip gidenlere /düğün mevlüt vs../malzeme kiralıyor satıyor, arada benim emektara el atıyordu.
Neyse sonunda yoldaşımın özel bir parçası o arada bulunan sıradan bir parça ile değiştirildi. İki kanalı da çalışmaya başladı.
Bi sevindim ki sormayın...
Bir koşu sevinçle eve gelip Sistemi kurudum. Baktım ki iki kanal da çalışıyor ama biri hem bulanık hem de bilmem kaç desibel farklı...
Boş ver dedim yol arkadaşıma takma kafana. Sen ki beni sırtında yıllarca taşıdın, ben seni mono da dinlerim.
Bir Sevindiki sormayın...